ΣΗΜΕΙΟ ΠΡΩΤΟ
~ συνειδητοποιώντας ότι η γλώσσα της εξουσίας είναι η μόνη γλώσσα που μάθαμε να μιλάμε ~
Μέσα στην έρημο της κανονικότητας, η εξουσία διαχειρίζεται κάθε πτυχή της ύπαρξής μας: το σώμα μας, τις λέξεις μας, τις επιθυμίες μας, τα βράδια μας, τις αλήθειες μας, τα συναισθήματά μας, τα πιστεύω μας, τις αρνήσεις μας. Κάθε σύνολο ερωτήσεων και απαντήσεων που καλούμαστε να διαχειριστούμε είναι μονοπάτια ενός λαβυρίνθου γεμάτου παγίδες. Κάθε μας επιλογή μάς οδηγεί, αργά ή γρήγορα, ξανά στο σημείο έναρξης, διαιωνίζοντας το υπάρχον αδιέξοδο.
ΣΗΜΕΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
~ θρυμματίζοντας τη βιτρίνα της δημοκρατίας ~
Χιλιάδες διλήμματα παράγονται και καταναλώνονται μαζικά και παθητικά ως η κορύφωση της δημοκρατικότητας, εκεί που «όλοι έχουμε δικαίωμα να εκφραστούμε ελεύθερα και να συμμετέχουμε ενεργά». Μα η πολυχρωμία του lifestyle δεν είναι ελεύθερη έκφραση, ούτε τα ψηφοδέλτια ενεργή συμμετοχή. Είναι απλά μια καλοφτιαγμένη ψευδαίσθηση, που καλύπτει την παγερή μας καθημερινότητα.
ΣΗΜΕΙΟ ΤΡΙΤΟ
~ χαρτογραφώντας μια νέα γλώσσα ~
Γιατί στο δρόμο προς την ελευθερία θα απορρίψουμε όλα όσα είχαμε δεδομένα, θα αρνηθούμε κάθε έτοιμη λύση, θα απομυθοποιήσουμε τα ινδάλματα, θα αμφισβητήσουμε τις αυθεντίες, δημιουργώντας συλλογικά τις δικές μας επιθυμίες, επανανοηματοδοτώντας τις έννοιες, πραγματώνοντας τις φαντασιώσεις μας, βαδίζοντας προς την ομορφιά του αγνώστου.